… dàt is het antwoord dat ze kreeg toen ze het met een klein hartje had gevraagd : “Zal ik dit overleven, dokter?” Even later stond ze voor mij, mijn dochter, en ze zei “mama, ik durf het u niet zeggen… ik heb kanker”. Ik voelde de grond onder mijn voeten wegzakken,viel in stukjes uit elkaar, ik was buiten mezelf, ik wilde niet meer in mijn lichaam zijn, het deed té veel pijn…”

Ze heeft een guitige toet, met fonkelende karbonkels van ogen, en ze kijkt me met zachte kordaatheid aan. Carine Antheunis is intussen bekend als “de zingende buschauffeur”, het vrolijkste visitekaartje van de De Lijn. Ze heeft er drie maanden heeft over gedaan om het allemaal een plek te geven en te besluiten : Ik moet er staan voor mijn dochter, we zullen haar hier op een vrolijke manier in ondersteunen. Femke kreeg enorm zware chemo en moest een aantal operaties ondergaan: “Telkens voor ze een behandeling of ingreep moest krijgen maakten we het extra gezellig voor haar, dat deden we met heel veel liefde.”

Op een dag, op de weg terug naar huis na één van de chemo sessies, betrapte Carine er zichzelf op dat ze mee zong met een liedje op de auto radio. “Ik schaamde mezelf te pletter… daar zat mijn zieke dochter naast mij, haar haartjes waren al uitgevallen door het gif en ik… ik was aan het zingen”… Toch zorgde dit moment bij Carine voor een kentering. Ineens was er het besef dat vrolijkheid kàn en màg en zelfs constructiever is dan er gebukt bij lopen.

Sinds dat besef is “positiviteit uitdragen” haar levensmissie geworden. Elke dag weer verspreidt ze haar vrolijkheidsvirus bij de reizigers die haar bus op stappen. “Soms hebben ze ne filet tot op de grond voor iets onnozels als “het regent” , dat hou je toch niet voor mogelijk? Of ze stappen mopperend op, omdat ik een aantal minuten te laat ben. Dan nodig ik ze uit : “Reclameert u maar es stevig door, dat zal u opluchten. En maakt u zich geen zorgen : Ik volg een opleiding tot piloot, straks vlieg ik met mijn bus overal overheen.” Haar pretoogjes lichten nog iets meer op. Ze slaagt er in om mensen telkens weer zó op te monteren dat ze vrolijk zwaaiend en kushandjes werpend weer afstappen.

“Ik wil het graag zo aanstekelijk mogelijk maken, een zonnetje doorgeven. Mensen beseffen te weinig dat je zélf intens gelukkig wordt van iets moois doen voor iemand anders. Je voélt dat werkelijk, het verwarmt je hart. Ik heb heel veel begrip voor mensen die moeilijke dingen meemaken, iemand verliezen of zoals ik een zwaar ziek kind hebben. En toch : Als je de situatie niet kunt veranderen, doe dan iets aan de manier waarop je ermee omgaat.”

Wat een fenomeen is deze dame toch. Ik kan niet anders dan te lachen, te glimlachen … ik wil mij alleen maar laten aansteken door haar blijheid. En ik ben het roerend met haar eens : Het leven heeft zijn uitdagingen, en wij kúnnen die maar beter accepteren. Vechten tegen de werkelijkheid, dat kan je nooit winnen, je put er alleen jezelf mee uit.

Haar kind is haar leven en haar inspiratie. Ze bidt elke dag en leest veel over stoïcisme. Ze fietst, ze lacht, ze tettert, ze bedankt de dag, ze zingt… en hoe, dat laatste!

Nog niet zo lang geleden zong ze, uitgerekend op de verjaardag van dochter Femke “This is my life” van Shirley Bassey in het programma Studio Stan op VTM : “Het mocht voor mij geen ander lied zijn, het betekent enorm veel voor me.” Neem even de tijd om dit op te zetten, niet alleen om te horen hoe geweldig Carine zingt maar ook om de woorden tot je te laten doordringen.

Carine verspreidt haar boodschap ook via filmpjes op Social Media. Hilarisch, hoe ze haar punt maakt met een sappigste Gents accent. (nvdr Als je een allergie hebt voor dat laatste, tóch kijken, je dag zal er nadien anders uit zien !) Ze vertelt, acteert en zingt alsof ze nooit iets anders gedaan heeft. En vooral : Ze leert je hoe je telkens weer, wat ook de omstandigheden, kunt kiezen om je op de positieve kant te focussen.

Ongelooflijk hoe ook dochter Femke die verbazingwekkende veerkracht demonstreert. Ondanks de zware uitdaging, waar ze nog altijd niet klaar mee is, slaagt ze er in om met haar mama mee te leven : “Mama, ik zou niet graag in uw plaats zijn.” En onlangs vierde ze het feit dat er “mààr één uitzaaiing” was met champagne. Heffen we samen het virtuele glas op deze jonge heldin.

Ik kan mij niet van de indruk ontdoen : Carine en ik moésten elkaar wel tegen het lijf lopen. De moed en het doorzettingsvermogen van Femke, de ondersteuning en de missie om positiviteit te verspreiden van Carine… mijn eigen “Vrolijkheid als Virus” als tegengewicht voor de gecultiveerde Corona Angst… Ze liggen helemaal in dezelfde lijn en wij spreken dezelfde taal.

Het is langzaam bouwen en volhouden, elke dag weer, om zoveel mogelijk mensen warm te maken om met liefde, vrolijkheid, authenticiteit, eerlijkheid en een groot hart in het leven te staan. In goede en in kwade dagen : Elke persoon die we raken, is een regelrechte triomf !

Mocht je niet zo goed weten hoe je aan een vrolijke vibe en je geluksgevoel kunt bouwen, dan kan het (f)luisterfragment “Geluk” je op weg zetten. Geregeld luisteren, zodat de boodschap tot in je cellen doordringt … Je kunt het voor een prikje downloaden op http://www.vavavoomcreations.com

Carine, Femke… twee prachtige dames die van hun leven een sterk staaltje van moed, kracht en vertrouwen maken. Mogen ze voor massa’s mensen een inspiratie zijn! Dit is alvast mijn bijdrage om hen te ondersteunen en meer bereik te creëren… voor een Vrolijker Vlaanderen, wie weet, met wat geluk…

Geen categorie